Proces obróbki mechanicznej polega na usunięciu niejednorodności, zanieczyszczeń tj. piasku, rdzy, zgorzelin, żużlu czy pozostałości starej powłoki lakierniczej lub innej. Do tego w obiegu zamkniętym wykorzystuje się materiał ścierny. Efekt uzyskany to: wygładzenie, utwardzenie, nagrzewanie, usuwanie deformacja bądź umocnienie struktury powierzchniowej
Obróbka strumieniowo-ścierna należy do obróbek powierzchniowych, podczas obróbki materiał ścierny (tj. staliwo, żeliwo, ziarna cięte z drutu stalowego), kierowany jest na powierzchnię poddaną mechanicznemu czyszczeniu. W zależności od rodzaju zastosowanego materiału ściernego i prędkości, z jaką uderza on w przedmiot, uzyskuje się pożądany efekt. Metoda jest bezpieczna dla środowiska. Do obróbki strumieniowo-sciernej stosuje się: urządzenia pneumatyczne, inżektorowe, ciśnieniowe, urządzenia turbinowe (wirnikowe, z kołem rzutowym).
Obróbka wibracyjno-ścierna (obróbka wibrościerna) tym terminem określa się mechaniczne polerowanie powierzchni, wygładzenie, usuwanie rdzy, oraz produktów korozji gazowej. Dotyczy niewielkich elementów, prowadzona jest w tumblerach przy użyciu materiału ściernego lub polerskiego z wsadem tychże detali. Odmianą tej obróbki ściernej jest bębnowanie (obróbka rotościerna, obróbka rotacyjno-ścierna), w procesie podczas ruchów rotacyjnych bębna w urządzeniu mieszający zachodzi oddziaływanie materiału ściernego na powierzchnię obrabianą.
Proces może być stosowany
• na sucho z użyciem past ściernych i odpowiedniego wsadu (łupiny orzecha włoskiego lub mielone kaczany kukurydzy);
• na mokro – niejednokrotnie z dodatkiem płynu wspomagającego lub wodnej zawiesiny ścierniwa – z użyciem śrutu ze stali nierdzewnej, kwasoodpornej, ceramicznych, żywicznych kształtek ściernych lub szkła.
