TIG (ang. tungsten inert gas) – jest to metoda spawania elektrodą wolframową nietopliwą w osłonie gazów obojętnych jak hel, argon, lub mieszanki tych gazów, a materiałem spawanym. Metoda oznaczona jest kodem 141.
Łuk jarzy się pomiędzy spawanym materiałem, a elektrodą wykonaną z wolframu lub elektrodą wykonaną z wolframu z dodatkami (lantan, cer, tor,). Spawalnicze jeziorko osłaniane jest ochronną atmosferą, zazwyczaj jest to czysty argon. Połączenie spawane może być wykonywane bez materiału dodatkowego, przez wymieszanie się nadtopionych brzegów elementów łączonych, lub z udziałem dodatkowego materiału w postaci pręta dokładanego do jeziorka spawalniczego. Łuk zapalany jest dwoma metodami. Dotykową metodą przez dotknięcie do materiału spawanego elektrody wolframowej i następnie jej podniesienie na wysokość kilku milimetrów (TIG Lift), lub bezdotykową metodą z wykorzystaniem jonizatora (TIG HF).W przeważającej większości przypadków zacisk „masy” jest dołączany do dodatniego bieguna (plusa) spawarki, a elektroda wolframowa (palnik TIG) jest dołączana do ujemnego bieguna (minusa). W efekcie powoduje to wydzielanie się zwiększonej ilości ciepła w miejscu, w którym powstaje spoina, a nie w elektrodzie (elektrony przepływają od minusa do plusa).
Zastosowanie:
Metoda TIG jest stosowana do automatycznego lub ręcznego spawania. Spawane tą metodą są wszystkie gatunki stali, metale nieżelazne, a zwłaszcza stale stopowe, wysokostopowe, samo spawanie obywa się przy pomocy prądu stałego (DC),.
Przy użyciem prądu przemiennego (AC), główne zastosowanie to łączeniu aluminium, stopów aluminium i innych materiałów tworzących na powierzchni trudnotopliwe tlenki w efekcie uzyskiwane są lepsze złącza niż przy spawaniu gazowym.
Najczęściej stosowane parametry technologiczne:
• w trybie ciągłym lub impulsowym natężenie od 5–600 A
• 10–30 V napięcie
• 0,12–0,21 m/min prędkość spawania
• 0,5–6,4 mm średnica elektrody
• 7–20 l/min natężenie przepływu gazu ochronnego
Zalety:
• jakość połączeń najlepsza ze wszystkich metod spawania
• możliwość automatyzacji procesu (robotyzacja)
• szeroki zakres spawania elementów o różnej grubości (jedyna metoda do napawania i spawania artystycznego detali poniżej 1 mm grubości; tylko w trybie impulsowym z łukiem prowadzącym służącym do lepszego celowania w miejsce wykonania spoiny)
• spawanie możliwe we wszystkich pozycjach
Wady:
• w przypadku spawania ręcznego mała wydajność (jakość spoin rekompensatą)
• przy spawaniu w przestrzeni otwartej, zachodzi konieczność stosowania dodatkowej osłony przed wiatrem
