Cynkowanie ogniowe

Metoda zanurzeniowa, to oznacza, że przygotowanie powierzchni elementów konstrukcji, jak też powlekanie cynkiem odbywa się poprzez zanurzenie w wannach, które zawierają kąpiele o odpowiednim składzie chemicznym. Technologia ta zapewnia możliwość dotarcia do każdego zakamarka, oczyszczenia go i zabezpieczenia przed korozją. Etapem końcowym procesu cynkowania jest nałożenie powłoki cynkowej (stopie Zn-Al. z innymi dodatkami stopowymi) w temperaturze od 445 °C do 455 °C na czyste elementy stalowe, które zanurza się w roztopionym cynku. Następuje reakcja między cynkiem i żelazem, która prowadzi do powstania powłoki cynkowej na powierzchni stali.
Jej właściwości (budowa) zależą od składu chemicznego podłoża stalowego, a także od jego konstrukcji i grubości.
Muszą być spełnione warunki dotyczących gatunku stali, chodzi o zawartość fosforu i krzemu, wynikiem jest otrzymanie powłoki antykorozyjnej wolnej od porowatości, wytrzymałej na uszkodzenia mechaniczne, erozję, ścieranie, udary, wykazującą doskonałą przyczepność do podłoża.

Technologia ta wykorzystuje zjawisko dyfuzji, czyli podczas "kąpieli" w roztopionym cynku, atomy cynku "wnikają" w zewnętrzną warstwę stali. W ten sposób tworzy się stop żelazo-cynkowy na powierzchni elementu stalowego tworząc powłokę ochronną, która to powłoka wewnątrz ma strukturę warstwową, a na zewnętrznej powierzchni stopu formuje się warstwa czystego cynku. Jednym zdaniem otrzymana powłoka składa się z faz stopowych, żelazowo-cynkowych oraz warstwy czystego cynku. Warstwy stopowe sprawiają, że powłoka cynkowa jest nierozdzielnie związana ze stalowym podłożem. Ta cecha jest bardzo ważna, jeżeli uwzględnimy fakt, że stalowe elementy są poddane obciążeniom powierzchni podczas transportu, montażu, a następstwie użytkowania. Powłoki związane z podłożem przez fizyczny efekt adhezji, tego nie wytrzymują.

Antykorozyjne właściwości powłok powstają podczas kontaktu z powietrzem i wodą. Tworząc niezwykle odporne i trudno rozpuszczalne powłoki kryjące, to one są odpowiedzialne za właściwą ochronę przed korozją i składają się głównie z zasadowego węglanu cynku. Z upływem czasu (lat) i wpływem czynników atmosferycznych są w niewielkich ilościach znoszone, jednakże z uwagi na znajdujący się pod nimi cynk, powstają na nowo.
Cynkowa powłoka ogniowa jest fizyczną barierą osłaniającą stal, zapewnia to nie tylko ochronę bierną, lecz także ochronę elektrochemiczną, ponieważ cynk będąc metalem bardziej aktywnym sam ulega utlenieniu, przez co chroni przed tym stal.
Powłoka cynkowa chroni stal przez wiele lat i nie wymaga konserwacji.

Można wydłużyć jej trwałość oraz nadać wyrobom pożądane walory estetyczne przez pokrycie ocynkowanej powierzchni dodatkową powłoką lakierniczą lub malarską.